Γι’ αυτό βγήκε μπροστά ο Χαριστέας

Συντάκτης: Δεν υπάρχουν Σχόλια Share:

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, ο Άγγελος Χαριστέας «χτύπησε» μέσω των social media.

Με μία μακροσκελή ανάρτησή του o διευθυντής ποδοσφαίρου του Άρη έστειλε το μήνυμά του για την επόμενη ημέρα μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό. Η οποία παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον…

Έγραψε χαρακτηριστικά: «Οι ομάδες δεν κρίνονται ποτέ από ένα παιχνίδι αλλά από την συνολική εικόνα που έχουν σε όλη την χρονιά, όπως επίσης και από την επίτευξη των στόχων. Όταν χάνεις και δεν σηκώνεις κεφάλι, είσαι loser αλλά όταν χάνεις και αντιδράς είσαι winner.

Η στεναχώρια και η πίκρα μετά από την ήττα παραπάνω από φυσιολογική από όλους. Δεν είναι καιρός για κριτική είναι καιρός για στήριξη μέχρι τέλους. Η ομάδα βγήκε με χίλια προβλήματα στην Ευρώπη για δεύτερη συνεχόμενη φορά και παραμένει στην κούρσα του κυπέλλου. Δεν υπάρχει χρόνος και λόγος για αρνητισμό. Έχω να πω πολλά αλλά ακόμα δεν είναι η ώρα. Στο τέλος λογαριασμό για όλους μας. VAMOS».

Τι προκάλεσε την αντίδραση

Πολλά ακούστηκαν, γράφηκαν και σχολιάστηκαν, ωστόσο η πραγματικότητα είναι μία. Ο Χαριστέας θέλησε να βγει μπροστά να απλώσει ένα κάλυμμα προστασίας στην ομάδα. Τον «υποχρέωσε» σε κάτι τέτοιο η εικόνα που αντίκρισε στα αποδυτήρια μετά το τέλος του αγώνα. Τα σκυμμένα κεφάλια και η πρώτη αντίδραση για τις… καναπεδάτες αντιδράσεις, μέσω τον social media.

Εκείνο που αντιλήφθηκε ήταν πως οι παίκτες θεωρούν ότι στην… στραβή τους δεν τους συμπαραστέκεται κανείς. Και κάπως έπρεπε να δείξει από την πλευρά του, ο ίδιος βγαίνει μπροστά για αν τους καλύψει. Άλλωστε η χρονιά δεν έχει τελειώσει. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια ακόμη μπροστά, με πρώτο και κυριότερο τον ημιτελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ. Το ματς της χρονιάς δηλαδή…

ΥΓ: Συντονισμένα πλέον ο Χαριστέας, και μαζί του προφανώς η ηρεμία στον Άρη, δέχονται χτυπήματα από συγκεκριμένες “πηγές”. Κοιμούνται και ξυπνάνε βλέποντας… πετσοκοψίματα. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως όλα αυτά γίνονται εκ του πονηρού κι εντάθηκαν τώρα μιας κι έρχεται ο ημιτελικός. Εμείς δεν το λέμε πάντως…