Το σχόλιο για τον αγώνα ασφαλώς και δεν μπορεί να αφορά μόνο τον τεράστιο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, αλλά θα ξεκινήσω από αυτή την παικτάρα που για μια ακόμα φορά έκανε την διαφορά σε ένα παιχνίδι που η μπάλα έκαιγε.
Ο Σουριναμέζος έκανε… πάρτι στην άμυνα της ΑΕΚ και έβαλε τις βάσεις για την νίκη, με τον ΠΑΟΚ να κερδίζει… μόνο με 2-0. Ο αρτίστας του Δικεφάλου ήταν ο παίκτης που έκανε την διαφορά και ανέβασε το επίπεδο ποιότητας «ανεβάζοντας» και τους άλλους (Ντόουγκλας, Σβαμπ, Κούρτιτς) να παίξουν στην δική του ταχύτητα.
Τελικά σαν να είναι καλός αυτός ο… γερό-Μπίσε, ε;
Ο ΠΑΟΚ λοιπόν κέρδισε την ΑΕΚ κατά κράτος, αντρικά και παντελονάτα εντός αγωνιστικού χώρου, έχοντας εκτός τους Βιεϊρίνια, Βαρέλα, Κρέσπο, Ροντρίγκο, Ίνγκασον, Ελ Καντουρί, Ολιβέιρα, ενώ προερχόταν και από τρία σερί εκτός έδρας παιχνίδια, μια ομάδα δηλαδή που ήταν με την βαλίτσα στο χέρι. Και όμως!
Η ομάδα του Λουτσέσκου ήταν πραγματικά… ready to fight, πήρε τις μονομαχίες και έπαιξε για πρώτη φορά με δίδυμο στα στόπερ τους Μιχαηλίδη και Μιχάι, που δεν έχουν παίξει ούτε σε προπόνηση!
Όχι απλά κέρδισε την ΑΕΚ, αλλά δεν δέχτηκε γκολ και άφησε ελάχιστες φάσεις μπροστά στα καρέ. Αν μάλιστα ήταν και πιο προσεκτικός στην τελική πάσα το κοντέρ θα έγραφε περισσότερο από δυο γκολ.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου πήρε την «ταυτότητα» του Βλάνταν Μιλόγεβιτς που ίσως να έπεσε στην παγίδα της δήθεν ανωτερότητας που είχε η ΑΕΚ πριν τον αγώνα και συνεχίζει να «χτίζει» την αυτοπεποίθηση για την ομάδα του.
Ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα σε αυτό το ντέρμπι κέρδισε την ΑΕΚ, βάζοντας την από κάτω αν και είμαστε μόλις την 4η αγωνιστική, αλλά «κέρδισε» και παίκτες που έδειξαν τον πραγματικό τους εαυτό. Με τέτοιο Κούρτιτς και Αουγκούστο, αλλά και την άνοδο του Ζίβκοβιτς, η ομάδα του Λουτσέσκου μπορεί να βλέπει με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον.