Προφανώς και δεν ανακαλύπτεις την Αμερική γράφοντας πως αυτή τη στιγμή ο Άρης βιώνει μία κρίση Πάνω απ’ όλα αγωνιστική, όπου κακά τα ψέματα, ακόμη ψάχνει τον προσανατολισμό του.

Δεν σου βγάζει μία σταθερότητα, από τις ψυχάρες στο δεύτερο ημίχρονο με τον Ολυμπιακό, στην αφέλεια του Βόλου και στην τραγωδία χθες στο Κλεάνθης Βικελίδης. Δεν χρειάζεται να έχεις πτυχίο προπονητικής για να διαπιστώσεις ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη ισορροπίας στη μεσαία γραμμή. Ούτε φυσικά είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως ισχύει αυτό που λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός: “στον κουτσοδόντι πάει το παξιμάδι”. Διότι οι απουσίες τον Μπράμπετς και Ντουκουρέ ήταν ό,τι το χειρότερο.  Ο Φαμπιάνο δείχνει έξω από τα νερά του, ενώ στη μεσαία γραμμή, τα… γνωστά.

Ο Άρης επίσης παρουσιάζει ζητήματα και στην επίθεση. Δεν είναι μόνο ότι εδώ και δύο ματς δε βάζει γκολ, αλλά και το ότι δεν δημιουργεί. Κι αυτό είναι ζήτημα. Φταίει ο προπονητής, φταίνε οι παίκτες; Ο αγωνιστικός σχεδιασμός;

Στο ξεκίνημα της σεζόν, ο πήχης τέθηκε ψηλά, έγινε λόγος για πρωταθλητισμό. Η ομάδα ωστόσο μέχρι στιγμής δεν σε πείθει. Το θέμα είναι να δείξει σημάδια βελτίωσης, να φανεί ότι κάτι γίνεται. Το πρόγραμμα από δω και πέρα είναι πιο βατό. Ο Άρης οφείλει να βρει τις απαραίτητες λύσεις για να καλύψει το χαμένο έδαφος, να βρει αγωνιστικό προσανατολισμό. Πριν να είναι αργά.

• Tags: blog, ΑΡΗΣ, Γιάννης Παντελίδης