Ένα ΟΥΦ, μία νίκη, ένας προπονητής και μια… σφραγίδα

Συντάκτης: Δεν υπάρχουν Σχόλια Share:

Άγχος. Το έβλεπες σε κάθε κίνηση των ποδοσφαιριστών του Άρη. Για ένα ολόκληρο ημίχρονο.

Κι αυτό που έλεγαν όλοι μετά το ματς είναι μεγάλη αλήθεια. Δεν είναι καθόλου εύκολο να παίζεις τέσσερις φορές με την ίδια ομάδα. Όπως επίσης, πολύ μεγάλη αλήθεια ήταν και η ατάκα του Μίχαελ Ένινγκ, ότι δηλαδή το παιχνίδι, εν μέρει κρίθηκε και στην προσωπικότητα συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών κι αυτή τη φορά ήταν η σειρά του ο Μπρούνο Γκάμα. Μακράν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής των Κιτρινόμαυρων.

Το αποτέλεσμα κόντρα στην Ξάνθη ήταν κάτι παραπάνω από μία απλή νίκη. Ο Άρης έπρεπε να κερδίσει και τα κατάφερε. Και για ψυχολογικούς, αλλά κυρίως για βαθμολογικούς λόγους. Διότι όλα αυτά που περνάει η ομάδα, με την FIFA, το ban και τον Ντουρμισάι, μόνο εύκολες καταστάσεις δεν είναι και προφανώς επηρεάζουν. Όλοι μαθαίνουν, όλοι καταλαβαίνουν τι ακριβώς «παίζει».

Με παρακαταθήκη αυτό το αποτέλεσμα, ο Άρης πηγαίνει την Κυριακή να παίξει στο Αγρίνιο, κόντρα στον… ανανεωμένο κι ενισχυμένο, με μεταγραφές, Παναιτωλικό.

Κι ας γράψουμε και δυο αράδες για τον Μίχαελ Ένινγκ. Έκλεισε έναν γύρο στον πάγκο του Άρη. Σε αυτό το διάστημα οι Κιτρινόμαυροι έχασαν μόνο δυο φορές. Θα πείτε, θα μπορούσε να πάρει περισσότερες νίκες. Ισχύει. Όπως ισχύει επίσης, το ότι ο Γερμανός έχει βάλει πλέον ξεκάθαρα φαρδιά-πλατιά την σφραγίδα του στην ομάδα. Στο σύνολο. Ο Άρης πείθει. Βλέποντάς τον, ξέρεις πως θα βρει τον τρόπο, όταν το πράγμα «στραβώσει», να βγάλει την άκρη του. Η ομάδα έχει χαρακτήρα. Κι αυτό κρατήστε το για την συνέχεια…

ΥΓ: Αν ήμασταν κακοπροαίρετοι θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι κίτρινες κάρτες ήταν και στοχευμένες…