Η διαλυμένη ψυχολογία του Ηρακλειδέα

Συντάκτης: Δεν υπάρχουν Σχόλια Share:

Αν κάποιος δεν βρεθεί στη θέση του κάθε Ηρακλειδέα, πραγματικά δεν μπορεί να αντιληφθεί, δεν μπορεί να εισπράξει όλα όσα εκείνος βιώνει επί (ατελείωτη) σειρά ετών, μέσα από τις περιπέτειες της ποδοσφαιρικής ομάδας του Συλλόγου.

Η έννοια «ενσυναίσθηση» στην επιστήμη της Ψυχολογίας, αποτελεί ένα διακριτό κεφάλαιο, που αφορά την κοινωνική συμπεριφορά, αλλά πρόκειται για μία κατάσταση, η οποία εξαιρετικά δύσκολα αποκτάται στην πράξη και είναι περιορισμένη η εμφάνισή της σε απόλυτο επίπεδο.

Πρόκειται για την κατάσταση, στην οποία ο ένας μπαίνει στη θέση του άλλου, αλλά σε απόλυτο βαθμό, κατορθώνοντας να αντιληφθεί τι πραγματικά «τραβάει» εκείνος, ο οποίος είναι ο πραγματικός φορέας της δυσάρεστης κατάστασης.

Πολύ δύσκολο και σχεδόν απίθανο, αν δεν έχεις περάσει και εσύ ανάλογα βιώματα με αυτά εκείνου, που υποφέρει.

Κι επειδή η περίπτωση του ποδοσφαιρικού Ηρακλή και των οπαδών του διεκδικούν πρωτεία… αποκλειστικότητας, κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί τι «τραβάει» ο Ηρακλειδέας.

Όταν η ίδια η σκληρή πραγματικότητα της ομάδας, του προσφέρει τη μία πίκρα μετά την άλλη, προσκρούοντας σε διαρκή αδιέξοδα και ατέρμονες ανεκπλήρωτες ελπίδες.

Όταν κάθε φορά κάποιος «σωτήρας» βρίσκεται για να υποσχεθεί ένα πολύ καλύτερο αύριο και εξαιρετικά γρήγορα κατορθώνει να διαλύσει τα πάντα και πάνω από όλα την ίδια την ψυχολογία του Ηρακλειδέα.

Και είναι απολύτως φυσικό για μια κοινωνία, όπως η «κυανόλευκη», με τόσο «σμπαραλιασμένο» ψυχικό κόσμο, να τις φταίνε τα πάντα. Να καταφέρεται κατά δικαίων και αδίκων.

Να τις φταίνε ακόμη και οι δημοσιογράφοι, «που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους», χωρίς να έχει τη δυνατότητα να επιστρατεύσει τη στοιχειώδη λογική, που εξηγεί ότι οποιοσδήποτε κι αν έκανε οτιδήποτε, δεν θα οδηγούσε τον Παπαθανασάκη να πληρώνει και να καλύπτει τα πάντα, ούτε τον Τομ Παπαδόπουλο να δώσει τις λύσεις, που ευαγγελιζόταν ερχόμενος στον Ημίθεο…

Όμως, έτσι είναι. Έχει τραβήξει τόσα αυτός ο κόσμος και συνεχίζει να ταλαιπωρείται βάναυσα.

Κανείς από τους απέξω δεν μπορεί να αντιληφθεί τον πόνο του…

Μόνο όσοι μοιράζονται αυτήν την ταλαιπωρία, επί τόσα χρόνια, χωρίς σταματημό…