Η υπερδύναμη, που αφυπνίζεται από τις επιτυχίες…

Συντάκτης: Δεν υπάρχουν Σχόλια Share:

Το να σταθεί κανείς σε αυτό καθαυτό το επίτευγμα της «κυανόλευκης» ανόδου στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ, στην επιστροφή αυτής της ομάδας στη φυσική θέση της, είναι μια άλλη, πολύ σημαντική συζήτηση, την οποία σκοπεύω να κάνουμε στη συνέχεια, Θεού θέλοντος.

Εκείνο, στο οποίο θέλω να σταθώ την επαύριον της φιέστας του Ιβανωφείου, είναι η απτή απόδειξη του πώς λειτουργεί τα τελευταία χρόνια ο χιλιοπικραμένος κόσμος του Ηρακλή.

Σου δίνει την αίσθηση ότι οι αλλεπάλληλες αποτυχίες της ναυαρχίδας του Συλλόγου, που (κακά τα ψέματα) είναι το ποδοσφαιρικό τμήμα, τον έχουν ωθήσει σε μία λανθάνουσα οπαδική γενοκτονία.

Στα παιχνίδια του Καυτανζογλείου, όσο και κρίσιμα κι αν ήταν βαθμολογικά, δεν βρέθηκαν πάνω από 2.000 – 3.000 άτομα το πολύ, κατά τη φετινή «μαύρη» αγωνιστική περίοδο και ίσως να είμαι και μαξιμαλιστής στην αναφορά μου…

Ωστόσο, η αίσθηση ότι ο κόσμος τους Ηρακλή – απλώς – έπαψε να ασχολείται, αποδεικνύεται απολύτως λανθασμένη και η πραγματικότητα δικαιώνει όλους όσοι γνωρίζουν πρόσωπα, πράγματα, χαρακτηρολογία και ανθρωπογεωγραφία της «κυανόλευκης» κοινωνίας και δεν παύουν να επιμένουν ότι ο κόσμος βρίσκεται σε ύπνωση και αναζητεί επιτυχίες, «γούστα» και προοπτική, προκειμένου να αφυπνιστεί…

Τελικός επανόδου στη Basket League, χθες στο Ιβανώφειο, ένα ξέφρενο πάρτι είχε διοργανωθεί και αυτό ήταν αρκετό για τον κόσμο της ομάδας, ώστε να επιβεβαιώσει με τον πλέον εμφατικό τρόπο το δίκαιο της θεωρίας της… «αφύπνισης»…

Έτσι είναι ο κόσμος του Ηρακλή, πλέον. Είδε προοπτική, οσμίστηκε επιτυχία και δεν του έφτασε το Ιβανώφειο. Κατέκλυσε το σύμπαν. Κρεμάστηκε από παντού για να χωρέσει στην μπασκετική έδρα του Συλλόγου, κατακλύζοντας διαδρόμους, σκαλοπάτια, όποιον κενό χώρο εύρισκε, στριμωγμένος σε ένα Κλειστό, που ήταν έτοιμο να «σκάσει» από όγκο και παλμό.

Πρόκειται για μια υπερδύναμη του ελληνικού αθλητισμού, που αναζητά ευκαιρίες για εκρήξεις και ξεσπάσματα, που τόσο πολύ τα έχει ανάγκη.

Που δεν διαπραγματεύεται άλλο τη μιζέρια και την αποτυχία και δεν πρόκειται να πειστεί να γίνει συμμέτοχος σε αυτήν… Το αρνείται πεισματικά…

Αλλά όταν βλέπει προοπτική, κάνει το φίλαθλο πανελλήνιο να παραμιλά…

Πώς να το κάνουμε…