Από πάντα το είχα μια απορία. Πώς είναι δυνατόν όλοι να βρίσκουν ξένους που τα… στάζουν και ο Άρης να μην μπορεί; Πώς γίνεται ρε παιδί μου;

Να όμως που γίνεται. Και οι Κιτρινόμαυροι κατόρθωσαν (διότι περί κατορθώματος πρόκειται…) να χάσουν από την Λάρισα, που είχε σαν κορυφαίους τον Νώντα Παπαντωνίου, τον «Κρις Πολ» Ρέινολντς και τον «Σακίλ Ο Νιλ» Παρκς. Κι έναν Καναδό από τη Ερυθραία εν ονόματι Μπερχανεμέσκελ. Αυτούς λοιπόν, έκανε μάγκες ο Άρης. Αυτούς τους παίκτες… κοιτούσαν εκείνοι των Κιτρινόμαυρων να βάζουν την μπάλα στο καλάθι.

Προφανώς κι όταν αγωνίζεσαι με ομάδες όπως η Λάρισα, δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία το γεγονός ότι δεν έπαιξε ο Μποχωρίδης και ουσιαστικά ο Μόρις, που τραυματίστηκε. Δεν μπορείς να δέχεσαι 92 πόντους. Δεν είναι δυνατόν να παίζεις άμυνα με τα μάτια. Και φυσικά μη τυχόν και ισχυριστεί κανείς ότι ο Άρης είναι μια νέα ομάδα με λίγες προπονήσεις που «ψάχνεται» ακόμη. Τι να πει η Λάρισα δηλαδή…

Είναι ξεκάθαρο πως ο Άρης χρειάζεται αλλαγές στο ρόστερ του. Κατά κύριο λόγο προσθήκες κι όχι μόνο, για παράδειγμα, άλλο πλέι μέικερ αντί του Τάλτον. Θέλει παίκτες που να βάζουν την μπάλα στο καλάθι, αλλά κατά κύριο λόγο παίκτες που να μαρκάρουν τους αντιπάλους τους. Και τώρα που είναι νωρίς…

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Παρά τις όποιες οικονομικές δυσκολίες, 2-3 κινήσεις είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν. Κι άμεσα.