Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο έγραψε στα μέσα της δεκαετία του 80’ ο Γιάννης Αγγελάκας.
Φυσικά όταν το έγραψε το παραπάνω τραγούδι ο τεράστιος αυτός καλλιτέχνης δεν είχε στο μυαλό του ότι η ΕΠΟ και η Εκτελεστική της Επιτροπή μαζί με την Επιτροπή Κυπέλλου το 2023 θα μπορούσε να γράψουν τους δικούς στους στίχους με πόλεις της Ελλάδος. Αφορμή φυσικά ο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος που από τον Βόλο πήγε στην Αγγλία, από την Αγγλία στην Αυστραλία, από την Αυστραλία στην Κύπρο, από την Κύπρο ξανά στον Βόλο και πλέον αναζητά τον επόμενο προορισμό.
Τελευταία πόλη που ακούστηκε ήταν η Λάρισα, η οποία μέσω της Δημοτικής Αρχής αρνήθηκε να φιλοξενήσει το εν λόγω παιχνίδι, αν προκριθεί η παρουσία οπαδών από τις δύο ομάδες. Κάτι που έκανε προηγουμένως και ο Αχιλλέας Μπέος ως Δήμαρχος του Βόλου, παρά το γεγονός ότι στην αρχή της σεζόν είχε αποδεχθεί τη διεξαγωγή του τελικού αν στο ζευγάρι των φιναλίστ υπήρχε ομάδα από τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Δήμαρχος της Λάρισας απολύτως κατανοητά δεν θέλει τα «καλά» παιδιά των ΠΑΟΚ και ΑΕΚ ή οποιαδήποτε άλλης ομάδες στην πόλη του. Και λογικά δεν είναι μόνο αυτός. Φυσιολογικά κανένα από τους «συναδέλφους» του δεν θέλει να «χαλάσει» την εικόνα του στους πολίτες των πόλεων τους, ειδικά μπαίνοντας σε προεκλογική περίοδο αυτοδιοικητικών εκλογών.
Για να τελειώνει το… παραμύθι που στη δεδομένη περίπτωση έχει τους δράκους του Game of Thrones, επειδή η ΕΠΟ δεν πρόκειται να βρει πόλη που να αναλάβει τη διεξαγωγή του τελικού με την παρουσία κόσμου και θα συνεχίσει να ξεφτιλίζεται, πρέπει να γίνουν τα αυτονόητα. Πρώτο βήμα να γίνει είναι η παραδοχή των λανθασμένων χειρισμών και της ανικανότητας των παροικούντων της Ιερουσαλήμ στην ΕΠΟ. Δεύτερο στάδιο τον ορισμό διπλό τελικού Τετάρτη – Κυριακή στις έδρας των δύο ομάδων και τρίτον την παραίτηση του προέδρου της ΕΠΟ, Τάκη Μπαλτάκου, την παραδοχή παραίτηση των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής και των μελών της Επιτροπής Κυπέλλου, οι οποίοι μάλιστα δεν θα πρέπει να ασχοληθούν ξανά με το ποδόσφαιρο και τα κοινά των κατά τόπους Ενώσεων.
Ίσως μάλιστα μετά από αυτό ανοίξει ο δρόμος στην νέα Κυβέρνηση που θα σχηματισθεί μετά τη δεύτερη εκλογική διαδικασία να προχωρήσει στην ουσιαστική διάλυση με «βρομερών» Ενώσεων – που επί της ουσίας υπάρχουν για να ελέγχονται από κάποια(ες) ομάδα(ες) του λεγόμενο Big 4 και την αλλαγή του τρόπου ανάδειξη του προέδρου της ΕΠΟ. Άλλωστε οι άνθρωποι που υπάρχουν αυτήν την στιγμή στη δομή της ΕΠΟ έχουν αποδείξει πολλάκις ότι δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν ποτέ για το καλό του ποδοσφαίρου. Και αν δεν ήταν αυτοί θα ήταν κάποιοι άλλοι, όπως υπήρχαν στο παρελθόν και θα υπάρχουν και στο μέλλον, αλλάζοντας μόνο το… χρώμα αυτού που κάνει κουμάντου στους τοίχους της ομοσπονδίας.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες η λύση του διπλού τελικού θα ήταν καταστροφική, αλλά εδώ που έχουμε φτάσει δεν υπάρχει επιστροφή. Χαρακτηριστικό είναι πως σε κανένα κράτος της Ευρώπης οι τελικοί Κυπέλλων και Λιγκ Καπ είναι μονοί εδώ και πολλά χρόνια. Η’ αυτό ή συνεχίζουμε να ξεφτιλιζόμαστε ομαδικός.