Ο Ραζβάν Λουτσέσκου πριν από λίγες μέρες είχε πει ότι σε αυτή την περίοδο καμία ήττα δεν σε κάνει να χάσεις τίτλο και καμία νίκη δεν σου δίνει τίτλο. Υπάρχουν όμως κάποια αποτελέσματα που σε κάνουν ξεκάθαρα να δεις ότι το να κερδίσεις τίτλο είναι πολύ μακριά…
Ο ΠΑΟΚ σε μια γκέλα ολκής απο την ουραγό της βαθμολογίας σε παιχνίδι που προηγήθηκε δις, θέλει όντως προσπάθεια να μην το κερδίσεις. Ομολογουμένως έκαναν τα πάντα και οι παίκτες και ο προπονητής για να χαθούν δυο ακόμα βαθμοί εντός Τούμπας.
Και το κακό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι δεν ειναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι ένα έργο παιγμένο σε επανάληψη. Και όχι κάποιο ωραίο εργό, αλλά μια ταινία τρόμου. Σαν τον τρόμο που είχαν οι παίκτες μετά το 2-1 και δεν μπορουσαν απλά να κάνουν κατοχή ή να παγώσουν τον ρυθμό, λες και είχαν απέναντι την Λίβερπουλ ή την Μπαρτσελόνα…
Θα πάμε και στην διαιτησία, μην βιάζεστε… πρώτα όμως η αυτοκριτική. Γιατί μέσα από αυτή θα υπάρξει βελτίωση. Αν βάζουμε κάτω από το χαλάκι τα (συνεχιζόμενα) λάθη, τις αδυναμίες και τις παραλείψεις έρχεται η ώρα που ο αγωνιστικός χώρος σε κάνει να εκτίθεσαι.
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να ειναι σύμπτωση λέει η φράση και βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της αυτή η φάση στον φετινό ΠΑΟΚ ειδικά σε ότι αφορά τα ματς εντός Τούμπας. Δεν μπορούσε να εξηγήσει ο Λουτσέσκου μετά το τέλος του αγώνα, αυτό το φαινόμενο… τρικυμίας και ανασφάλειας που παθαίνει η ομάδα ως γηπεδούχος και δεν μπορεί ούτε να «τελειώσει» τα ματς, αλλά και ούτε και να «σβήσει» όπως έκανε πέρσι σε αρκετές περιπτώσεις. Αν δεν μπορεί να το εξηγήσει ο προπονητής, τότε εμείς πως μπορουμε να το εξηγήσουμε;
Αυτός ειναι κάθε μέρα με τους παίκτες, τα γνωρίζει όλα σε ότι αφορά την απόδοση τους και την ψυχολογία τους και είναι ο μοναδικός που θα όφειλε να γνωρίζει γιατί συμβαίνει αυτό το γεγονός που έχει κάνει τον ΠΑΟΚ να έχει φέτος στον πρώτο γύρο μόλις δυο νίκες στο γήπεδο του.
Από την άλλη… μετά το 82ο λεπτό στον αγωνιστικό χώρο υπήρχαν παίκτες που έχουν παίξει μαζεμένα πάνω από 1000 ματς στην καριέρα τους. Μην λέμε ονόματα τώρα, δείτε ποιοι έπαιζαν… και δεν μπορούσαν αυτοί οι παίκτες με την εμπειρία τους και μόνο να κάνουν κατοχή της μπάλας για 10 λεπτά; Να «παγώσουν» τον ρυθμό και εν ανάγκη να κάνουν και καθυστερήσεις; Δεν ειναι ντροπή να κάνεις καθυστερήσεις, όταν θέλεις να κερδίσεις ένα παιχνίδι, ναι… αυτο ειναι μια ποδοσφαιρική πραγματικότητα.
Το πρόβλημα είναι μάλλον βαθύτερο και δημιουργούνται καταστάσεις που είναι εμείς οι απ’έξω δυσκολευόμαστε να εξηγήσουμε. Πόσο μάλλον όταν δεν μπορούν να τις εξηγήσουν αυτοί που ειναι μέσα. Τίποτα δεν ειναι ανεξήγητο στο ποδόσφαιρο, όλα έχουν την δική τους εξήγηση και αργά ή γρήγορα θα φανεί γιατί ακριβώς συμβαίνει όλο αυτο το απίθανο φέτος στα εντός έδρας ματς του ΠΑΟΚ.
Δεν θέλω να μπω σε αμιγώς τακτικά ζητήματα (πχ γιατί δεν έβαλε τρίτο χαφ ο Λουτσέσκου ή γιατί δεν έβαλε τρίτο στόπερ όταν ο αντίπαλος άρχισε τις καμινάδες και τα στημένα) γιατί εκτιμώ ότι είναι το τελευταίο στην σειρά το θέμα της διάταξης. Πρώτα από όλα είναι το θέμα συμπεριφοράς της ομάδας και της νοοτροπίας. Παρά τις δυο σερί νίκες σε Τρίπολη και Ρίγα, η αυτοπεποίθηση δεν ανέβηκε τόσο, όσο θα έπρεπε μάλλον για να μπορουν οι παίκτες να καθαρίσουν ένα παιχνίδι που στο 82ο λεπτό ήταν 2-1 με τον τελευταίο της βαθμολογίας.
Πάμε τώρα στην διαιτησία του Τζήλου και των Τσαγκαράκη – Κουμπαράκη στο VAR, όπου θα αναπτύξω τις σκέψεις μου με μερικές ερωτήσεις…
Ερώτηση νο1: Υπάρχει ποτέ περίπτωση αρχικά να δινόταν ένα τέτοιο πέναλτι να δοθεί υπέρ της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού και να παρθεί πίσω; Το χέρι του Πασαλίδη που δεν ειναι σε φυσική θέση και η μπάλα έχει κατεύθυνση προς την εστία εννοώ…
Φυσικα και δεν θα το έπαιρνε ποτέ πίσω κανένας VAR, το ξέρετε όλοι πολύ καλά ανεξαρτήτως του τι ομάδα υποστηρίζει ο καθένας.
Ερωτήση νο2: Υπάρχει περίπτωση ποτέ να υπάρχει επαφή σαν αυτή που έχει ο Κωνσταντέλιας με το πόδι του αμυντικού της Καλλιθέας, σε παίκτη κάποιας εκ των άλλων συνδιεκδικητών του τίτλου και να μην δινόταν πέναλτι ή να μην γίνοταν έστω έλεγχος από το VAR; Την ξέρετε την απάντηση πολύ καλά…
Ερώτηση νο3: Έστω ότι ο διαιτητής ή VAR είναι ο… Φουφουτίδης και θέλει να αδικήσει τον ΠΑΟΚ επειδή δεν του αρέσει το Μετρό Θεσσαλονίκης ή επειδή δεν του σέρβισαν καλό καφέ στο ξενοδοχείο που έμεινε το προηγούμενο βράδυ… γιατί να μην το κάνει; Υπάρχει κανείς να απαντήσει από πλευράς ΠΑΟΚ; Να αντιδράσει επί της ουσίας; Κανείς.
Θα βγει να πει ο Λουτσέσκου τα δικά του, θα διαμαρτυρηθεί, να του χρεώσουν ότι ειναι γραφικός και ότι αποπροσανατολίζει τον κόσμο και πέραν τούτου… ουδέν. Την έβγαλε άνετα ο… Φουφουτίδης που μπορει να δεχτεί και κανένα τηλέφωνο για την… άτεγκτη στάση του.
Αυτή η αμυντική στάση που κρατάει η ΠΑΕ φέτος σε θέματα διαιτησίας, δεν ειναι σημάδι δήθεν ανωτερότητας, είναι σημάδι… αδυναμίας. Και ο Λουτσέσκου είναι προπονητής, δεν ειναι ούτε μέλος του Δ.Σ, ούτε τίποτα άλλο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΠΑΟΚ φέτος έχει τέτοια αντιμετώπιση από την διαιτησία, αλλά δεν αλλάζει και τίποτα με αυτή την στάση που κρατάει.
Υ.Γ: Πλησιάζει η ώρα της απότιμησης των μεταγραφικών επιλογών του καλοκαιριού και ο απολογισμός παίζει να είναι και ο χειρότερος των τελευταίων 5-6 ετών…