Χριστός Ανέστη! Υγεία και ευτυχία σε όλους! Είθε το ανέσπερον Αναστάσιμο φως να ευλογεί τις ψυχές μας πάντα!
Όσο για του φίλους του Ηρακλή, βιώνουν ακόμη τα πάθη, μακριά από την προοπτική της ανάστασης. Μια πορεία εγκλωβισμένη σε έναν μακρύ και αδυσώπητο Γολγοθά, μία πορεία, κατά την οποία η μία πίκρα δίνει απλόχερα την τραχιά σκυτάλη στην άλλη.
Ο Σύλλογος εξακολουθεί να μαστίζεται από δεινά, που τον κρατούν σε δυσβάσταχτο αγκυροβόλι, μακριά από τα «θέλω», τα «πρέπει» και τα «μπορώ» του, μακριά από όλα αυτά, τα οποία ορίζει το όνομά του και το πραγματικό μεγαλείο του.
Στο ποδόσφαιρο ακόμη αναζητείται ο σταθερός και ευοίωνος δρόμος, ο οποίος θα τον οδηγήσει με ασφάλεια στην ουσιαστική και επιτυχημένη επανεκκίνησή του, κόντρα στις αντιξοότητες που του κληροδότησε το καταστροφικό παρελθόν και πέρα από κάθε αγωνιστική αδυναμία.
Στο μπάσκετ, η ελπίδα αχνοφέγγει και φαίνεται ότι η φωτιά, που μπορεί να ζεστάνει τις καρδιές των Ηρακλειδέων, θα ανάψει μέσα στον Μάιο, καθώς αναμένεται να δουν την ομάδα τους, μετά από πολλά χρόνια ταπεινής και ανοίκειας περιπλάνησης στα χαμηλά του χώρου, να επανέρχεται στα σαλόνια, που της αναλογούν…
Στο βόλεϊ, η προσπάθεια συνεχίζεται. Ταπεινά, από παιδιά της «κυανόλευκης» εξέδρας, που από ανάγκη φόρεσαν το ένδυμα του παράγοντα, προκειμένου να κρατήσουν σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο τον Αυτοκράτορα του ελληνικού βόλεϊ. Την ομάδα, η οποία και φέτος απέδειξε ότι έχει την ψυχή του πρωταθλητή, αλλά όχι και το χρήμα του πρωταθλητή…
Ας είναι, λοιπόν και για το όλον του Ηρακλή ανέσπερον το φως αυτής της Ανάστασης του Θεανθρώπου και ας φωτίζει και τις ψυχές των Ηρακλειδέων, ώστε να μπορούν να ονειρεύονται και να ελπίζουν, μέσα στα δύσκολα…
Άλλωστε, η ελπίδα είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της φύσης του ανθρώπου…